Οικονομικές υποχρεώσεις και διευθετήσεις:
Το πεδίο των οικονομικών διευθετήσεων μπορεί να εξελιχθεί σε αρένα διεκδικήσεων και φιλονικιών όχι μόνο μεταξύ των πρώην συντρόφων αλλά και μεταξύ του νέου ζευγαριού. Οι νέοι σύντροφοι συχνά νιώθουν ότι επιβαρύνονται τόσο πρακτικά όσο και συναισθηματικά από τις οικονομικές υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά ή τον/την σύντροφο από προηγούμενο γάμο. Πολλές γυναίκες βλέπουν τις απαιτήσεις της πρώην συζύγου ως εσκεμμένη προσπάθεια υπονόμευσης της νέας ζωής και της ευτυχίας του άντρα τους και συχνά θέλουν να έχουν λόγο στη διαχείριση των οικονομικών του δεσμεύσεων. Παρότι όσον αφορά τις οικονομικές υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά συνήθως όλοι συμφωνούν ότι είναι δικαιολογημένες, αν υπάρχει έντονη οικονομική στενότητα ή αν το νέο ζευγάρι θέλει να αποκτήσει δικά του παιδιά αλλά αναγκάζεται να το αναβάλλει λόγω οικονομικών δυσχερειών, μπορεί να έρθουν στην επιφάνεια συναισθήματα οργής και απογοήτευσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις η νέα σχέση μπορεί να κινδυνεύσει.
Προβλήματα με τα πεθερικά:
Τα προβλήματα με τους γονείς ή και την ευρύτερη οικογένεια δεν είναι κάτι ασυνήθιστο σε έναν οποιοδήποτε γάμο, στους δεύτερους γάμους όμως η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη. Ανάλογα τη διάρκεια του προηγούμενου γάμου αλλά και αναλόγως αν το διαζύγιο επήλθε με φιλικούς ή όχι όρους, οι γονείς και τα πεθερικά των δύο συντρόφων μπορεί να νιώθουν αντιφατικά συναισθήματα λύπης για το διαζύγιο που επήλθε αλλά και χαράς για το νέο γάμο. Επίσης, στην περίπτωση που η ευρύτερη οικογένεια διατηρεί επικοινωνία ή φιλικές σχέσεις με τον / την πρώην σύντροφο είναι πιθανόν να προκύψουν ζητήματα “πίστης” και “αφοσίωσης”. Στην περίπτωση που οι σχέσεις αυτές δημιουργούν πρόβλημα στο νέο ζευγάρι είναι σημαντικό να τεθούν κάποια όρια για την προστασία της σχέσης τους.
Προβλήματα πίστης και αφοσίωσης:
Σε μια οικογένεια από “δεύτερο χέρι” μπορεί να μην είναι σαφές το ποιος ανήκει στην οικογένεια και ποιος όχι. Οι ιδέες περί πίστης και αφοσίωσης μπορεί να ποικίλουν στο μυαλό των διάφορων μελών της οικογένειας και αυτό να δημιουργεί ενοχές, θυμούς και εντάσεις. Για παράδειγμα ένας πατέρας μπορεί να νιώθει ενοχές που ξοδεύει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά της νέας του γυναίκας από ότι με τα δικά του. Σε άλλες περιπτώσεις τα παιδιά που οι γονείς τους έχουν χωρίσει μπορεί να νιώθουν ενοχές απέναντι στον απόντα φυσικό γονιό στην περίπτωση που τους αρέσει περισσότερο να ζουν με τον πατριό ή τη μητριά τους. Παρεμφερές πρόβλημα μπορεί να αποτελούν τα παιδιά από διαφορετικούς γάμους που ζουν κάτω από την ίδια στέγη αλλά θεωρούν ότι ανήκουν σε ξεχωριστές οικογένειες. Η δυσφορία τους σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί να εκφραστεί με κουβέντες όπως “εσύ δεν είσαι αδερφός μου”, “μη μιλάς έτσι στη μητέρα μου”, “δεν είσαι πατέρας μου και δεν μπορείς να μου πεις τι θα κάνω”... Τα όρια αυτά συνήθως τίθενται προκειμένου να διατηρηθεί η πίστη και η αφοσίωση σε αυτό που ο καθένας θεωρεί “πραγματική του οικογένεια”.
Παλιές συνήθειες και παγιωμένα μοτίβα συμπεριφοράς:
Σε έναν ιδανικό κόσμο, τα άτομα που βιώνουν την εμπειρία ενός διαζυγίου θα έπρεπε να την χρησιμοποιούν ως μοχλό για να συνειδητοποιήσουν τις προσωπικές τους ευθύνες και να δουν τα λάθη τους ώστε να μην τα επαναλάβουν στην επόμενη σχέση τους. Δυστυχώς όμως μια μεγάλη μερίδα ατόμων εστιάζουν αποκλειστικά στα λάθη των πρώην συντρόφων τους και αρνούνται να εστιάσουν στο ρόλο που έπαιξαν τα ίδια στο σενάριο της αποτυχίας του γάμου τους. Στις περιπτώσεις αυτές προχωρούν στη δημιουργία μιας νέας σχέσης κουβαλώντας στην ουσία τις ίδιες προβληματικές συμπεριφορές ή ανικανοποίητες ανάγκες που χαρακτήριζαν και την προηγούμενη σχέση τους.
Στην πραγματικότητα, η πιο σημαντική ίσως παράμετρος για την επιτυχία ενός δεύτερου γάμου είναι το άτομο να αναλογιστεί και να κατανοήσει τι δεν πήγε καλά στην προηγούμενη σχέση του καθώς επίσης και να μη βιαστεί να δεσμευτεί σε ένα δεύτερο γάμο έως ότου έχει ξεπεράσει τα συναισθηματικά και πρακτικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από το διαζύγιο που προηγήθηκε. Τέλος, είναι καλό για τους δύο νυν συντρόφους να συνειδητοποιήσουν ότι αναγκαία προϋπόθεση για την ισορροπία της δικής τους σχέσης είναι μια σχετικά ήρεμη και ομαλή σχέση με τους πρώην συντρόφους και ότι θα πρέπει να συνεισφέρουν όσο μπορούν σε αυτό. Το σίγουρο είναι ότι ο παράγοντας “χρόνος” είναι καταλυτικός για την ομαλή διευθέτηση πολλών από τα προβλήματα που προκαλούνται από τις ιδιαιτερότητες μιας τέτοιας σχέσης.
Πηγή: www.protothema.gr
