Η δημοφιλής ηθοποιός που υπήρξε και εξακολουθεί να είναι ακόμα και τώρα, λίγο πριν γιορτάσει τα 80α της γενέθλια η ενσάρκωση της απόλυτης μεσογειακής ομορφιάς, αποφάσισε να μας αφηγηθεί η ίδια την ιστορία της ζωής της, μεταφέροντας, μέσα από τα δικά της τα μάτια, τη χρυσή εποχή του Χόλυγουντ και όχι μόνο, αφού τη ζωή της έχει σφραγίσει πέρα από τη λαμπρή της καριέρα, μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες αγάπες της σύγχρονης εποχής.
Αν και η Σοφία Λόρεν με τον Κάρλο Πόντι δεν ήταν, ούτε κατά διάνοια, το πιο ταιριαστό ζευγάρι, η σχέση τους ήταν ένα από τα πιο δυνατά «love stories» όλων των εποχών. Και η πρώτη τους συνάντηση, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, σκηνοθετήθηκε απολύτως από το πεπρωμένο.
Το 1950 ο διάσημος Ιταλός κινηματογραφικός παραγωγός ήταν κριτής στον διαγωνισμό ομορφιάς «Miss Eleganza» και τότε ήταν που συνάντησε για πρώτη φορά τη μέλλουσα γυναίκα του. Εκείνος ήταν 37 χρονών και παντρεμένος, ενώ εκείνη, μόλις 15, πάμφτωχη και άσημη. Ο έρωτας τους ήταν κεραυνοβόλος. Ο Πόντι, από τότε, γίνεται ο φύλακας– άγγελος της Λόρεν και ο άντρας της ζωής της. Την παίρνει υπό την προστασία του και την προετοιμάζει για όσα θα ακολουθήσουν, για τη διασημότητα, βάζοντας την να μάθει αγγλικά, αλλάζοντας το όνομα της από Σικολόνε σε Λόρεν και έχοντας ήδη βοηθήσει την καριέρα της Τζίνα Λολομπρίτζιτα να εκτοξευθεί, τη βοηθά να πάρει αρκετούς ρόλους, δίνοντας της την ευκαιρία να προβάλλει το πληθωρικό ταλέντο της.
Επτά χρόνια αργότερα, το 1957, ο Κάρλο Πόντι, ενώ βρισκόταν στην Ατλάντα των ΗΠΑ, αναθέτει στους δικηγόρους του να βγάλουν το διαζύγιο του από την τότε σύζυγο του Τζουλιάνα στο Μεξικό, αλλά και ένα πιστοποιητικό του γάμου κατ’ εξουσιοδότηση της Λόρεν. Ο γάμος τους πραγματοποιείται στις 17 Σεπτεμβρίου του 1957, σε μια μικρή, σύντομη και κρυφή τελετή. Το ερωτευμένο ζευγάρι γιορτάζει το γεγονός στην ησυχία του σπιτιού του με ένα πριβέ δείπνο και λίγους καλούς φίλους. Η Ιταλία, την εποχή εκείνη, δεν αναγνώριζε τα διαζύγια (οι νόμοι για τους καθολικούς Ιταλούς ήταν εξαιρετικά αυστηροί) και η Καθολική Εκκλησία, το επόμενο κιόλας μήνα, κατηγορεί τον Πόντε για διγαμία, μη αναγνωρίζοντας το γάμο του με τη Σοφία. Μια ατέλειωτη δικαστική διαμάχη ξεκινά, μαζί με συνεχείς προσωπικές επιθέσεις στο ζευγάρι από τους Ιταλούς που κράτησαν πολλά χρόνια μέχρι να τελειώσουν και να ξεκαθαρίσει το τοπίο, ώστε η Λόρεν και ο Πόντι να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να κρύβονται.
Το 1962 το ζευγάρι αναγκάζεται να ακυρώσει το γάμο του και η Λόρεν δηλώνει χαρακτηριστικά :« Με απειλούσαν με αφορισμό, πως θα καίγομαι στα καζάνια της κόλασης για μια αιωνιότητα, και για ποιον λόγο όλα αυτά; Επειδή είχε ερωτευτεί έναν άντρα του οποίου ο γάμος είχε τελειώσει πολύ πριν με γνωρίσει. Ήθελα να γίνω η γυναίκα του και να κάνω τα παιδιά του. Είχαμε κάνει ό, τι μπορούσαμε βάσει νόμου για να επισημοποιήσουμε τον γάμο μας, αλλά μας αποκαλούσαν δημόσια αμαρτωλούς. Θα έπρεπε να είχαμε πάει μήνα του μέλιτος αλλά το μόνο που θυμάμαι είναι να κλαίω για ώρες». Στο τέλος, μετά από πολύ κόπο και προσπάθειες, το ζευγάρι φτάνει το 1965 σε διακανονισμό με την Τζουλιάνα Πόντι η οποία και χωρίζει τον άντρα της επιτρέποντας του έτσι να παντρευτεί τη Λόρεν. Πόντι και Λόρεν, πικραμένοι με τη συμπεριφορά που τους επιφύλαξε η πατρίδα τους η Ιταλία, μετακομίζουν το 1966 στη Γαλλία όπου και αποκτούν τη γαλλική υπηκοότητα, γεγονός που τους επιτρέπει να παντρευτούν, αυτή τη φορά, νόμιμα. Η ώρα του ζευγαριού έχει πια φτάσει. Έχοντας περάσει δια πυρός και σιδήρου, με μοναδικό όπλο την αγάπη τους, ενώνονται με τα ιερά δεσμά του γάμου, για δεύτερη φορά, στις 9 Απριλίου του ίδιου έτους, στις Σέβρες, κοντά στο Παρίσι.
Τα 20 χρόνια που τους χώριζαν δεν τους εμπόδισαν ούτε στιγμή να βιώσουν μια δυνατή σχέση που άντεξε στο πέρασμα του χρόνου. Οι δυο τους, μετά από πολλές προσπάθειες, αποκτούν δύο γιους (ο Πόντι είχε ήδη από τον πρώτο του γάμο ένα γιο, τον παραγωγό Άλεξ Πόντι και μία κόρη, την Γκουεντολίνα ) τον Κάρλο Πόντι τζούνιορ, το 1968, μουσικό διευθυντή σήμερα της San Bernardin Symphony και τον Εντουάρντο Πόντι, το 1973, σκηνοθέτη και ζουν αγαπημένα, μέχρι το θάνατο του Πόντι σε ηλικία 94 ετών, στις 10 Ιανουαρίου του 2007. Έχοντας δηλαδή συμπληρώσει περισσότερα από 50 χρόνια κοινής ζωής, με το χρόνο να αποδεικνύει περίτρανα ότι η σχέση τους δεν ήταν μόνο επαγγελματική, αλλά ούτε και επιπόλαιη.
Εκείνος, αν και υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους παραγωγούς στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, με μοναδικές παραγωγές στο ενεργητικό του ( La Strada του Φελίνι, Δόκτωρ Ζιβάγκο του Ντ. Λιν, Blow up του Αντονιόνι) και συνεργασίες με σκηνοθέτες όπως ο Βιτόριο ντε Σίκα, ο Ρομάν Πολάνσκι, ο Ζαν- Λικ Γκοντάρ, μεταξύ άλλων, δε δίστασε να επισκιαστεί από την ακτινοβολία της λαμπερής γυναίκας που είχε στο πλάι του. Όσο για εκείνη, κάνοντας μια λαμπρή καριέρα, ερμηνεύοντας μοναδικούς ρόλους δίπλα σε ηθοποιούς – σύμβολα, όπως οι Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Κάρι Γκραντ, Τζον Γουέιν, Άντονι Πέρκινς, Ζαν Πωλ Μπελμοντό, Τσάρλτον Ίστον, Πωλ Νιούμαν, Γκρέγκορυ Πεκ, Μάρλον Μπράντο, Ομάρ Σαρίφ, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Μπαρτ Λάνκαστερ, αλλά και Γουόλτερ Ματάου, Τζακ Λέμον, Ντάνιελ Ντέι Λιούις και έχοντας κερδίσει δεκάδες διεθνή βραβεία, ανάμεσα στα οποία και το Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού, βραβείο του Φεστιβάλ Καννών, BAFTA, Χρυσές Σφαίρες και πολλές ακόμα διακρίσεις, ήξερε καλά ότι διανοητικά, συναισθηματικά και ερωτικά είχε δεθεί για πάντα με τον ξεχωριστό αυτό άντρα που ομολογούσε ότι λάτρευε τις γυναίκες.
Και η Σοφία Λόρεν, γιαγιά τριών εγγονιών σήμερα, παραδίδοντας πάντα μαθήματα στυλ και ταλέντου, ακριβώς την αλήθεια αυτή ήθελε να εκφράσει σε μια συνέντευξη, δυο χρόνια μετά τον θάνατο του Ponti, όταν ρωτήθηκε αν σκόπευε να παντρευτεί ξανά κάποια στιγμή και απάντησε χωρίς δισταγμό: «Όχι, ποτέ ξανά. Θα ήταν αδύνατο να αγαπήσω οποιονδήποτε άλλον».
